کد مطلب:316999 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:355
سلسله نسب ام البنین
وی فاطمه دختر حزام بن خالد بن ربیعه بن وحید بن كعب بن عامر بن كلاب بن ربیعة بن عامر بن صعصعة بن معاویة بن بكر بن هوازن است.
مادر او ثمامه [1] از خانواده سهل بن عامر بن مالك بن جعفر بن كلاب می باشد. تاریخ گواهی می دهد كه پدران و دایی های ام البنین علیهاالسلام در دوران قبل از اسلام جزو دلیران عرب محسوب می شده اند و مورخان آن را به دلیری و شجاعت در هنگام نبرد
[ صفحه 21]
ستوده اند. علاوه بر این، آنان سالار و بزرگ و پیشوای قوم خود نیز بوده اند، آنچنان كه سلاطین زمان در برابرشان سر تسلیم فرود می آورده اند. اینان همان كسانی هستند كه عقیل به امیرالمؤمنین علیه السلام گفت: «در میان عرب از پدرانش شجاعتر و قهرمانتر یافت نشود».
امیرالمؤمنین علیه السلام نیز مقصودش از آن پرس و جو آن بود كه زنی را به همسری خویش برگزیند كه زاده ی دلاوران عرب باشد. چرا كه مسلم است سرشت و خصائص اجداد به فرزندان منتقل می شود و فرزندان نیز آن ویژگی ها را به نسل های بعدی منتقل می سازند. بر این اساس است كه رسول اكرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «دایی به منزله ی یكی از دو زوج است (یعنی دایی نیز چون پدر و مادر، در صفات و اخلاق طفل و فرزند موثر است) پس برای جایگاه نطفه ی خود همسری شایسته برگزینید».
و لذا در وجود شریف حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام دو گونه شجاعت در هم آمیخته است:
1. شجاعت هاشمی و علوی كه ارجمندتر و والاتر است و از جانب پدرش سرور و سالار اوصیاء و پهلوان پهلوانان به او رسیده و
2. شجاعت عامری كه از جانب مادرش ام البنین علیهاالسلام به ارث برده است. زیرا در میان تیره ی مادریش جدی پیراسته چون عامر بن مالك بن جعفر بن كلاب (جد مادر ام البنین) بوده است كه به سبب قهرمان سالاری، جوانمردی و شجاعتش او را «ملاعب الأسنة» یعنی كسی كه سرنیزه ها را به بازی می گیرد، می نامیدند.
دیگر از اجداد مادری حضرت ابوالفضل علیه السلام عامر بن طفیل بن
[ صفحه 22]
مالك بن جعفر بن كلاب است. وی گرامی ترین مردم در عصر خود و نام آورترین شجاعان و دلاوران عرب بود. حتی می گویند كه هرگاه یكی از اعراب به نزد قیصر روم می رفت قیصر به او می گفت: تو با عامر بن طفیل چه نسبتی داری؟ اگر وی میان خود و عامر نسبتی بر می شمرد، گرامیش می داشت و صله و احسان به او می كرد، و الا روی خوش به او نشان نمی داد. همانگونه كه قبلا ذكر شد همه اجداد مادری و پدری ام البنین به گواهی تاریخ از قهرمانان، شجاعان و ذی نفوذان عرب بوده اند و در میان قوم خود و عرب از حشمت و جاه و مقام برخوردار بوده اند.
ما برای نمونه به یكی دو نفر اشاره كردیم. كسانی كه خواهان تفصیل بیشتر هستند به كتب تاریخی مراجعه كنند.
مادر او ثمامه [1] از خانواده سهل بن عامر بن مالك بن جعفر بن كلاب می باشد. تاریخ گواهی می دهد كه پدران و دایی های ام البنین علیهاالسلام در دوران قبل از اسلام جزو دلیران عرب محسوب می شده اند و مورخان آن را به دلیری و شجاعت در هنگام نبرد
[ صفحه 21]
ستوده اند. علاوه بر این، آنان سالار و بزرگ و پیشوای قوم خود نیز بوده اند، آنچنان كه سلاطین زمان در برابرشان سر تسلیم فرود می آورده اند. اینان همان كسانی هستند كه عقیل به امیرالمؤمنین علیه السلام گفت: «در میان عرب از پدرانش شجاعتر و قهرمانتر یافت نشود».
امیرالمؤمنین علیه السلام نیز مقصودش از آن پرس و جو آن بود كه زنی را به همسری خویش برگزیند كه زاده ی دلاوران عرب باشد. چرا كه مسلم است سرشت و خصائص اجداد به فرزندان منتقل می شود و فرزندان نیز آن ویژگی ها را به نسل های بعدی منتقل می سازند. بر این اساس است كه رسول اكرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «دایی به منزله ی یكی از دو زوج است (یعنی دایی نیز چون پدر و مادر، در صفات و اخلاق طفل و فرزند موثر است) پس برای جایگاه نطفه ی خود همسری شایسته برگزینید».
و لذا در وجود شریف حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام دو گونه شجاعت در هم آمیخته است:
1. شجاعت هاشمی و علوی كه ارجمندتر و والاتر است و از جانب پدرش سرور و سالار اوصیاء و پهلوان پهلوانان به او رسیده و
2. شجاعت عامری كه از جانب مادرش ام البنین علیهاالسلام به ارث برده است. زیرا در میان تیره ی مادریش جدی پیراسته چون عامر بن مالك بن جعفر بن كلاب (جد مادر ام البنین) بوده است كه به سبب قهرمان سالاری، جوانمردی و شجاعتش او را «ملاعب الأسنة» یعنی كسی كه سرنیزه ها را به بازی می گیرد، می نامیدند.
دیگر از اجداد مادری حضرت ابوالفضل علیه السلام عامر بن طفیل بن
[ صفحه 22]
مالك بن جعفر بن كلاب است. وی گرامی ترین مردم در عصر خود و نام آورترین شجاعان و دلاوران عرب بود. حتی می گویند كه هرگاه یكی از اعراب به نزد قیصر روم می رفت قیصر به او می گفت: تو با عامر بن طفیل چه نسبتی داری؟ اگر وی میان خود و عامر نسبتی بر می شمرد، گرامیش می داشت و صله و احسان به او می كرد، و الا روی خوش به او نشان نمی داد. همانگونه كه قبلا ذكر شد همه اجداد مادری و پدری ام البنین به گواهی تاریخ از قهرمانان، شجاعان و ذی نفوذان عرب بوده اند و در میان قوم خود و عرب از حشمت و جاه و مقام برخوردار بوده اند.
ما برای نمونه به یكی دو نفر اشاره كردیم. كسانی كه خواهان تفصیل بیشتر هستند به كتب تاریخی مراجعه كنند.
[1] در كتاب عمدة الطالب از او به نام «ليلي» ياد كرده است.